نكاتي در مورد زايمان طبيعي و سزارين
سزارين عبارت است از برش افقي شكم به گونه اي كه پوست شكم، بافت ها و عضلات زير آن و ديواره رحم پاره شود. قبل از اينكه برش صورت گيرد، بايد موهاي زايد روي شكم برداشته و همچنين قسمت مورد نظر از شكم شستشو داده شود. البته در بعضي از سزارين ها بسته به تمايل مادر بيهوشي كامل صورت نمي گيرد بلكه قسمت كمر به پايين بي حس مي شود. در نهايت نوزاد را از اين شكاف خارج كرده و پس از آن جفت نيز بيرون كشيده مي شود.
به دليل مزاياي زايمان طبيعي زنان در كشورهاي صنعتي و پيشرفته تمايل بيشتري به اين زايمان دارند ؛ مگر آنكه وضعيت خاصي وجود داشته باشد؛ مثل:
1- قرارگيري جنين به طور غيرعادي: در وضعيت طبيعي سر جنين در رحم مادر به سمت پايين است و اگر جنين به صورت عرضي قرار گرفته باشد يا پاهاي جنين پايين باشد، امكان زايمان طبيعي وجود ندارد.
2- ايجاد مشكل در جفت جنين و بند ناف: اگر جفت جنين به طور زودرس از جنين جدا شود و يا جفت در قسمت فوقاني رحم قرار گيرد، بايد زايمان به طور سزارين انجام شود.
گاهي اوقات ممكن است بند ناف به داخل مجراي زايماني سر بخورد و جريان خون و اكسيژن به جنين نرسد. در اين وضعيت نيز بايد به طور اورژانسي عمل سزارين انجام شود.3- جنين نارس و ديررس: جنينهاي نارس احتمالا تحمل فشار زايمان طبيعي را ندارند و جنينهاي ديررس نيز به علت درشتي و اشكال در خونرساني در زايمان طبيعي دچار مشكل ميشوند؛ بنابراين در اين موارد نيز زايمان به صورت سزارين صورت ميگيرد.
4- RH خون: جنينهايي كه مشكلات خوني دارند، بهتر است با روش سزارين متولد شوند؛ زيرا تحمل فشار زايمان طبيعي را ندارند.
5- چندقلويي: بعضي اوقات زايمان طبيعي دوقلوها به صورت سالم صورت ميگيرد؛ اما در بيشتر مواقع سزارين بهترين راه براي حاملگيهاي بيش از يك جنين است.
6- مشكلات ديگر: عفونتهاي مختلف در ناحيه تناسلي، فشار خون بالا، بيماري قند، ايدز و سابقه مرگ نوزاد، سابقه نازايي و زايمان در سنين بالا؛ به خصوص شكم اول، جزء مواردي هستند كه زايمان سزارين توصيه ميشود.